بعضی ها عشق روشنفکری دارن و عاشق روشنفکر به نظر رسیدن هستن و متوسل میشن به کارای احمقانه و خنده دار یا ادعاشون میشه روشنفکرن، ولی از پوچی زیاد دارن می پوسن.
بعضی ها تو دنیای کوچیک خودشون گیر می کنن بدون هیچ راه نجاتی. چون خودشونم حالیشون نیست دنیاشون چقدر کوچیکه.
بعضی ها در اصل فقط متخصص سواری دادن به دیگرانن و خودشونم نمی دونن یا به روی خودشون نمیارن.
بعضی ها تو کل زندگیشون یا درگیر عقایدشون هستن یا درگیر قواعد. ولی در کل به مفت هم نمی ارزن.
بعضی ها هم سس مایونز نمی خورن چون می ترسن که چاق بشن.
پ.ن: من سس مایونز می خورم خوشبختانه البته
