نشسته م به داوري ببينم از بين اين همه زمان از دست رفته و گذشته , من واقعن كدوم يكي ازين زمانها رو از دست دادم ؟ هر چي بيشتر فكر مي كنم بيشتر احساس خفگي مي كنم. انگار تموم سالهاي گذشته روي گلوم افتادن و دارن تموم نايژه هاي تنفسي منو مي جون و قورت مي دن . فكر كردن راجع به بعضي چيزها سخته اما آدم ناگزيره كه بهشون فكر كنه . چه اونها رو دراماتيزه جلوه ش بدي چه بي اهميت , باز هم بهشون فكر مي كني و...