من دچار شادي و يا ايماني كودكانه شده ام كه مملو از سادگي بي پايان طبيعت است . حسي كه اعتقادات و يا رفتار بشري در آن نقش ندارد . راستي و زيبايي محضي به زندگي مي بخشد كه در هر شرايطي مي توان آن را با انساني ديگر - كه اوهم به همان اصول اساسي پايبند است - تقسيم كرد .... حسي كه محكوم كردنش صحيح نيست
