حضور پریشانی در آرامش

این تنها تعبیریه که برای این روزهام دارم ...این آرامش رو خیلی دوست دارم . بعد از اینهمه تلاطم و شوکهایی که بهم وارد شد . بعد اون همه خون دل خوردن و دم نزدن...

عین ماهیه قرمزی که بعده هفت سین فراموش شده ، اما هنوز در آخر بهار زنده ست و تازه انداختنش توی حوض تا حالا حالاها بمونه ...